بزرگترین شركت تجاری ایران را چه كسانی اداره می‌كنند؟

سال 1372، كیلومترها دورتر از آستان مقدس امامزاده شاه عبدالعظیم، گروهی از همكاران آیت‌الله ری‌شهری در خیابان جردن تهران گردهم آمدند تا نهادی را برای حمایت از آستان مقدس امامزاده تأسیس كنند. آیت‌الله ری‌شهری از میان تیم همراهان سابق خود در نهادهای دولتی و امنیتی گروهی را به همكاری دعوت كرده بود كه آشنایی بیشتری با اقتصاد داشتند. از میان آنان یكی رئیس دفتر سابق در دوران وزارت و دیگری هم معاون سابق اقتصادی وزارت اطلاعات و وزیر آینده بازرگانی بود. آنان باید مؤسسه‌ای را تأسیس و هدایت می‌كردند كه به توصیه آیت‌الله «فواد ری» نام گرفته بود. راهبران اصلی شركت، همگی مسلمانانی متدین و مبارزین استوار در سال‌های پیش از انقلاب بودند. آنان برای انتخاب نام مؤسسه هم آموخته‌های قدیمی را به كار بردند.

فواد در لغت معنای «قلب» می‌دهد و در معنای قرآنی «نفس انسانی» هم تعبیر می‌شود. گروه مؤسسان با حضور یكی دیگر از مبارزان قدیمی و همراهان آیت‌الله ری‌شهری تكمیل شد. محمود یاسینی هم‌اندیش دیروز مصطفی تاج‌زاده، همایون خسروی، بهروز ماكویی و حسن واعظی بود. جملگی این گروه در كالیفرنیا ایالات متحده تشكیلاتی تحت عنوان «فلق» را تأسیس كرده بودند كه بعدها به عنوان یكی از گروه‌های هفتگانه مبارز مسلمان، سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی را شكل داد. در میان جمع، محمود یاسینی سرگذشتی پیچیده‌تر از دیگران داشت. او در روزهای پیش از انقلاب مدتی را در بازداشت پلیس لندن گذرانده بود. حسن واعظی از همسنگران گذشته او ماجرا را چنین شرح می‌دهد: «چون فعالیت‌های سیاسی در خارج از كشور داشتیم، گویا خبر داده بودند كه می‌خواهیم فعالیت تروریستی كنیم. به همین دلیل دو روز در بازداشت بودیم.»

محمود یاسینی و همراهان باز هم از لندن راهی كالیفرنیا می‌شوند ولی در آمریكا باز هم مدتی را در بازداشت می‌گذرانند. سرانجام آنان راه پاریس را پیش می‌گیرند و این‌بار فرصت دیدار با امام مهیا می‌شود. خط‌مشی‌های اصلی گروه در همان پاریس تعیین می‌شود. یاسینی و همراهان فرصت آشنایی با چهره بازاری مبارز شهید مهدی عراقی را در پاریس پیدا می‌كنند. ولی آنان راهی تازه پیدا كرده بودند. لبنان مقصد بعدی بود. از میان جمع دو تن راهی لبنان می‌شوند. یاسینی و حسن واعظی به توصیه مهدی عراقی به مبارزان لبنانی می‌پیوندند افزوده می‌شوند تا آموزش‌های نظامی را فراگیرند. محمود از همین دوران آشنایانی تازه پیدا می‌كند. سرگذشت او در سال‌های ابتدای انقلاب هم به همین آشنایان گره می‌خورد تا زمانی كه خبر می‌رسد عده‌ای از «رفقای سابق» قصد كرده‌اند، شركتی تجاری تأسیس كنند. محمود یاسینی، محمد شریعتمداری و شریفی همراه سابق آیت‌الله، هسته اولیه شركت را پایه‌گذاری می‌كنند. همین جمع مدتی بعد گروهی سیاسی تحت عنوان «جمعیت دفاع از ارزش‌ها» را برای حمایت آیت‌الله ری‌شهری در انتخابات ریاست‌جمهوری سال 1376 بنیان گذاشتند. در میان جمع، یاسینی بیش از دیگران سابقه فعالیت‌های تشكیلاتی را در پرونده داشت و از همین رو جایگاهی ویژه پیدا كرد.

آبان‌ماه سال 1372 به پایان نرسیده بود كه شركت «فواد ری» به صورت رسمی با شماره 100722 ثبت شد. در اساسنامه شركت قید شده بود: «واردات و صادرات و بازرگانی علمی مواد غذایی، كشاورزی، دامداری، دامپروری، مواد اولیه ماشین‌آلات، تجهیزات، شركت در مناقصه‌های دولتی و خصوصی و مشاركت با شركت‌های داخلی و خارجی اهم مسئولیت‌های فواد ری است.» نطفه اولیه «فواد ری» به عنوان نماینده بخش خصوصی بسته شده بود. آیت‌الله ری‌شهری با سابقه هدایت وزارت اطلاعات، محمد شریعتمداری كه اندكی بعد هدایت وزارت بازرگانی را برعهده گرفت، محمود یاسینی با سابقه همراهی آیت‌الله در وزارت و فعالیت‌های انقلابی به عنوان راهبران اصلی شركت انتخاب شدند. مدتی بعد سعیدی‌كیا وزیر سابق راه، مسكن و رئیس سابق بنیاد مسكن انقلاب اسلامی هم به جمع آنان افزوده شد. اندكی بعد غلامحسین نوذری وزیر نفت دولت نهم هم به جمع ملحق شد تا حلقه وزرای بازنشسته تكمیل شده باشد.

هسته اولیه مدیران شركت هیچ اثری از مدیران بخش خصوصی را در خود نمی‌دید. اما حضور چنین جمع قدرتمندی سبب شد تا «فواد ری» پس از مدتی كوتاه به یكی از بزرگترین شركت‌های واردكننده كالاهای اساسی در ایران بدل شود. گزارش‌های رسمی شركت نمایان می‌سازد، فواد ری طی سه دهه، خوراك دام و طیور، جو دامی، گندم دامی، ذرت، كنجاله، سویا، مواد اولیه فولادی مانند شمش آهن، تیرآهن و همچنین گوشت منجمد را وارد بازار ایران كرده است. اصلی‌ترین شایعات درباره فعالیت‌های فواد ری هنگامی قوت گرفت كه محمد شریعتمداری همزمان حضور در وزارت بازرگانی و شركت را تجربه می‌كرد. گروهی از منتقدان وزارت بازرگانی در دوره وزارت او نقل می‌كردند اطلاعاتی درباره نیازهای وارداتی كشور در اختیار شركت «فواد ری» قرار می‌گیرد. سایت رسمی شركت هم در گزارش سالانه خود به صراحت اشاره كرده‌است: «شركت طی سه سال با توجه به نیازهای بازار داخلی و در راستای تنظیم بازار اقدام به واردات اقلام مختلف كرده است.» گردانندگان شركت جملگی عقبه‌ای مشترك داشتند. آنان چندان علاقه‌ای به نمایش سوابق خود ندارند.

از همین رو سایت رسمی شركت تنها گزارش‌های خبری مربوط به اقتصاد ایران را ارائه می‌دهد. صفحات مربوط به مدیران و سوابق آنها از سایت حذف شده است، صفحه مربوط به پرسش از مدیران به صورت كامل حذف شده است و صفحه مربوط به گزارش‌های مالی مانند بخش‌های قبلی از دسترس خارج شده است. حتی شماره تلفن رسمی شركت نیز در سایت به اشتباه ثبت شده تا مراجعان پس از تماس با تلفن ---22027 با فردی در آن‌سوی خط تلفن مواجه شوند كه هرگونه وابستگی به «فواد رای» را تكذیب می‌كند. مسئولین دفاتر مدیران فواد ری هم همگی شباهت به سوابق روسای خود برده‌اند. آنان پاسخ صریحی را به هیچ پرسشی ارائه نمی‌دهند. روابط عمومی شركت به صورت رسمی اعلام می‌كند دلیلی برای ارائه اطلاعات «چارت» تشكیلاتی نمی‌بیند. دفتر رئیس هیأت‌مدیره هم خبر می‌دهد كه آقای رئیس «به هیچ عنوان درباره شركت ری و سوابق آن اظهارنظر نخواهند كرد.» گردانندگان یكی از بزرگترین شركت‌های تجاری ایرانی نسبتی هم با جغرافیایی نام خود ندارند.

شركت برای تامین هزینه‌های آستان مقدس حضرت عبدالعظیم و دانشگاه علوم حدیث تأسیس شده ولی از مجموع 22 شركت وابسته، بیش از 10 شركت دفاتر رسمی خود را در خیابان جردن و میرداماد تهران سامان داده‌اند تا بیشترین فاصله را با محل تأسیس داشته باشند. ساكنان خیابان جردن تهران طی سال‌ها سعی می‌كردند از اخبار و حاشیه‌ها دور باشند ولی چندین‌بار نام آنها در صدر اخبار رسانه‌های گروهی قرار گرفت. اولین حاشیه با نام بانك پارسیان گره خورده بود. «فواد ری» به عنوان خریدار سهام بانك پارسیان معرفی شد. اما براساس نوشته‌های یك سایت خبری، متولیان بانك ترجیح دادند سهام بانك را به شركتی كه برخی چهره‌های موثر آن سابقه فعالیت‌های امنیتی داشته است، عرضه نكنند. مدتی بعد ماجراهای بانك پارسیان به عنوان اولین افشاگری اقتصادی رئیس دولت نهم مطرح شد و فواد ری هم قدم به اخبار رسمی كشور گذاشت. داستان بانك پارسیان به پایان نرسیده بود كه ماجرایی دیگر در خیابان جردن تهران رخ داد.

خانواده نوریانی طی 4 دهه به عنوان تنها نماینده انحصاری واردكننده خودرو «بی.ام.و» در ایران فعالیت می‌كردند. مرتضی نوریانی پدربزرگ خانواده نوریانی اولین واردكننده دستگاه‌های چاپ به ایران بود. فرزند او علی سال‌ها بعد راه پدر را ادامه داد. هنگامی كه واردات خودرو به كشور آزاد شد علی نوریانی قرارداد قدیمی‌اش با كمپانی بی.ام.و را تجدید كرد و 3000 هزار دستگاه از مدل‌های 318، 325، 330 كوپه و كروكی 520، 525، 530، 730، 740 X3 شاسی بلند و 4WD را وارد كشور كرد. براساس گفته‌های علی نوریانی تنها در اولین سال، واردات زیان‌ده بوده و سال‌های بعدی شركت به سود رسید. اما در میانه فعالیت‌های شركت نوریانی ناگهان اعلام شد، علی با شركت فواد ری شریك شده است. او خود در این‌باره چنین توضیح می‌دهد: «می‌دانستیم كه حفظ ویژگی‌ها در ایران سخت‌تر است، به همین علت 50 درصد سرمایه كمپانی را با سرمایه‌گذاری مؤسسه «ری» كه متعلق به آستان مطهر شاه عبدالعظیم حسنی است، شریك شدیم. ما به ادامه این همكاری با مؤسسه ری مفتخر و مصریم، زیرا در این صورت اطمینان خاطری هم برای طرفداران B.M.W ایجاد می‌شود كه 50 درصد سهام این كمپانی در زمان سوددهی، در ایران صرف امور خیریه می‌شود و همینطور برای آنها كه خریدار این ماشین هستند.» علی نوریانی مدتی بعد از صحنه رسانه‌ای محو شد.

او هنگامی كه در سال 1993 اولین «بی.ام.و» را وارد ایران كرد به صورت مدام به گفت‌وگو با رسانه‌های گروهی می‌پرداخت ولی پس از شراكت تازه ترجیح داد، حاشیه‌نشین شود. مدت زمانی از این شراكت نگذشته بود كه نام شركت هم تغییر كرد. «پرشیاخودرو» به عنوان شركت مادر واردكننده خودروهای آلمانی به ایران اعلام حضور رسمی كرد. سایت شركت ری هم اعلام كرد: «پرشیاخودرو تنها نماینده واردكننده بی.ام.و به ایران است.» پرشیاخودرو به سرعت دو نمایشگاه در خیابان بهشتی و خیابان نیلوفر تهران تأسیس كرد. در آن دوره حتی شایعه شده بود كه پرشیاخودرو برای پارك اتومبیل‌ها در پیاده‌روی خیابان بهشتی روزانه 5 میلیون تومان به شهرداری تهران اجاره می‌دهد. اما خودروهای وارداتی تنها محصول تازه «فواد ری» نبود. شركت ری چنان گسترش یافته بود كه نیازی تازه به تجدید سازمان احساس شد.

مؤسسه «سرمایه‌گذاری ری» در این مرحله تأسیس شد. سرمایه‌گذاری ری، شركت فواد ری را هم به عنوان یكی از شركت‌های تابع خود قرار داد. سرمایه اولیه شركت هم دو رقم متضاد اعلام شد. اولین عدد 400 میلیارد ریال بود. مدتی بعد یكی از روزنامه‌های اقتصادی اعلام كرد رقم دقیق‌تر 10 میلیارد ریال برای سرمایه اولیه است. اما فعالیت‌های شركت نمایان می‌ساخت كه رقم اعلام‌شده چندان دقیق نیست. سرمایه‌گذاری ری در اولین قدم غلامحسین نوذری دومین وزیر نفت دولت نهم را به عنوان رئیس هیأت‌مدیره شركت منصوب كرد. پیش از این انتصاب، فواد ری 46 درصد از سهام شركت نفت و گاز پارس را هم به لیست دارایی‌های خود اضافه كرده بود. البته این شركت نسبتی با مالكان POGC ندارد. 13 درصد دیگر سهام را هم شركت سرمایه‌گذاری ری خریداری كرد. مدتی بعد شركت نفت و گاز پرشیا یكی دیگر از شركت‌های مجموعه ری، هم 7/1 درصد سهام نفت و گاز پارس را به نام خود كرد.

به این ترتیب شركت نفت و گاز پارس به صورت رسمی به نام سرمایه‌گذاری ری شد. ردپای مؤسسان فواد ری هم در این شركت نفتی بیش از دیگر مجموعه‌های فواد ری دیده می‌شود. محمود یاسینی مبارز سال‌های دور مدتی به صورت مستقیم در این مجموعه حضور داشت اما غلامحسین نوذری به عنوان مدیرعامل نفت و گاز پارس منصوب شد. او در اولین سخنرانی خود برای كاركنان شركت از حفظ كرامت و اصالت انسانی داستان‌های بسیاری گفت. نفت و گاز پارس سال 1337 فعالیت‌های خود را آغاز كرده بود. پس از حضور سرمایه‌گذاری ری در این مجموعه 170 پروژه جدید با هزینه 1500میلیارد تومان برای شركت تعریف شد. صنایع پتروشیمی ایران، فولادمباركه، ذوب‌آهن اصفهان، فولاد خوزستان، راه‌آهن، فولاد خراسان، كشتیرانی، ایران‌خودرو، سایپا، تراكتورسازی و كمپرسورسازی ایران عمده‌ترین مشتریان نفت و گاز پارس به شمار می‌آیند. شركت در سال 1387 بیش از 200 میلیارد ریال به سرمایه اولیه خود افزود و به هر سهم سهامداران خود 2 هزار و 500 ریال سود داد.

حضور سرمایه‌گذاری در فعالیت‌های نفتی برای گردانندگان شركت بسیار جالب توجه بود. آنان مدتی بعد شركت «پارس‌ام.سی.اس» را هم تأسیس كردند. سرمایه اولیه شركت 140 میلیارد ریال اعلام شد. شركت به سرعت قرارداد همكاری را با Mcsinternationa آلمان منعقد كرد. حاشیه‌ها برای این شركت از هنگامی آغاز شد كه «پارس‌ام.سی.اس» به شكلی عجیب قرارداد همكاری با كارخانه‌های خودروسازی را برای تولید 185 هزار دستگاه سوخت سی.ان.جی بست. طرف قرارداد سازمان بهینه‌سازی مصرف سوخت بود. هیچ نهادی، اطلاعاتی از برگزاری مناقصه نداشت. مدتی بعد شركت سرمایه‌گذاری صنعت نفت هم به مجموعه دارایی‌های شركت سرمایه‌گذاری ری افزوده شد. شركت‌های بازرگانی نیك نفت، شركت پتروكام كیش، شركت حمل‌ونقل بین‌المللی اطلسی ترابر و شركت نفت‌یاب هم زیرمجموعه‌های این شركت شدند.

براساس گفته‌های یكی از نزدیكان شركت سرمایه‌گذاری ری سوددهی بخش نفتی برای گردانندگان مجموعه بسیار قابل توجه بود، از همین روی مجموعهای دیگر برای هلدینگ ری با عنوان «ری شیمی» تأسیس شد. این شركت واردات و صادرات فرآورده‌های نفتی را برعهده داشت. شركت ری شیمی به 22 شركت خارجی دیگر محصولات نفتی خود را می‌فروشد. اما فعالیت‌های اقتصادی «سرمایه‌گذاری ری» تنها به امور نفتی محدود نماند. اندكی بعد «آرمان پژوه سبزواران» دیگر مجموعه وابسته به سرمایه‌گذاری ری شد. این شركت سال 79 تأسیس شده بود ولی در سال 83 بیش از 92 درصد سهام آن از طریق سرمایه‌گذاری ری به قیمت 5/12 میلیارد ریال خریداری شد. شركت ماهیتی معدنی داشت و سالانه بیش از 5000 تن مس استخراج می‌كرد. معدن مس سرگز كوه جیرفت تنها یكی از دارایی‌های این مجموعه به حساب می‌آمد. پس از خرید سهام این شركت توسط سرمایه‌گذاری ری، تنها یكی از پروژه‌های شركت با سرمایه 425 میلیارد ریالی برای استخراج 10 تن مس كلید خورد. مجموعه معدنی سرمایه‌گذاری ری هم خیابان جردن تهران را به عنوان دفتر مركزی خود انتخاب كرد تا كمترین فاصله را با شركت مادر در همان خیابان داشته باشد.

مردان مؤسس فواد ری پس از مدتی علاقه‌مندی ویژه‌ای هم به فعالیت در زمینه صنعت برق پیدا كردند و شركت مهندسی «ری نیرو» را تأسیس كردند. اندكی بعد نیروگاه گازی 500 مگاواتی اصفهان هم به لیست دارایی‌های سرمایه‌گذاران ری اضافه شد. «ری» در جنوبی‌ترین بخش استان تهران طی سال‌های گذشته پیشرفتی را احساس نكرده است ولی «سرمایه‌گذاران ری» هر روز بر وسعت فعالیت‌های اقتصادی خود می‌افزودند. جهش از صنعت نفت و برق به بیمه هم گام دیگر بود. بیمه دی به عنوان یكی از شركت‌های وابسته بنیاد شهید سال‌ها با مدیریت محسن مهرعلیزاده رئیس سازمان تربیت‌بدنی دولت اصلاحات به فعالیت‌های خود ادامه می‌داد كه شریكی تازه پیدا كرد. شركت سرمایه‌گذاری ری، 30 میلیارد ریال هزینه كرد تا 15 درصد سهام این بیمه را هم به تملك خود درآورد. شركت نفت و گاز پارس هم 10 میلیارد ریال دیگر صرف كرد تا 5 درصد دیگر سهام را تصاحب كند. خرید سهام بیمه دی هم درسال 1383 رخ داد. آمارهای رسمی منتشر شده از عملكرد شركت نشان می‌دهد بیشترین جهش اقتصادی و خریدهای سرمایه‌گذاری ری در سال 1383 به وقوع پیوسته است.

شركت «راهگشابار» هم دیگر خرید بزرگ سرمایه‌گذاری ری بود. براساس گزارش‌های رسمی این شركت طی یك دوره 550 هزار تن جو، ذرت و سویا، 110 هزار تن شمش آهن و 50 هزار تن فرآورده‌های نفتی حمل كرده است. اما شاید مؤسسان فواد ری هم هیچگاه تصور نمی‌كردند هلدینگ آنان با سرعتی عجیب به بزرگترین شركت تجاری ایران بدل شود. از نفت و گاز گرفته تا برق و حمل‌ونقل و بیمه، همگی در لیست فعالیت 22 شركت وابسته به هلدینگ بود كه ماجرای پرورش شترمرغ هم پیش آمد. وزارت كشاورزی سال 1376 مجوز پرورش شترمرغ را صادر كرد. 4 سال بعد هدایتگران ری 150 عدد جوجه یك‌روزه و 100 عدد تخم 35 روزه را وارد كشور كردند تا فعالیت‌های شركت بین‌المللی تولید شترمرغ ایران كلید خورده باشد. مدتی بعد شركت چنان فعالیت‌های خود را وسعت داد كه 700 قطعه شترمرغ آفریقایی دیگر هم به مجموعه آنان اضافه شد.

حضور در عرصه كشاورزی برای سرمایه‌گذاران جذابیت خاصی داشت. آنان سال1378، 230هكتار باغ در حوالی شهرری را برای تأسیس شركت «بجین گستر ری» خریداری كردند. مدتی بعد یك مشاور اسپانیایی به جمع آنان اضافه شد و پروژه تأسیس بزرگترین گلخانه ایران به وسعت 200 هزار مترمربع كلید خورد. تولید زعفران و پسته هم دیگر برنامه شركت بود. اما مجموعه هنوز كمبودهایی را احساس می‌كرد. شركت «زرین گوشت تهران» هم برای جبران همین كمبودها تأسیس شد. این شركت سال 73 تأسیس شده بود ولی سهام آن در سال 82 به نام سرمایه‌گذاری ری شد. «زرین گوشت تهران» مدتی بعد آنقدرها ثروتمند شد كه كشتارگاه صنعتی «خانلق» متعلق به شركت پشتیبانی امور دام وزارت جهادكشاورزی را هم خریداری كرد. براساس آمارهای رسمی این شركت 1510529 كیلوگرم گوشت گوسفند، 1964922 كیلوگرم گوشت گاو، 1514220 كیلوگرم گوشت چرخ‌كرده و 365889 كیلوگرم گوشت مرغ را سالیانه روانه بازار كرده است. كشتارگاه این شركت 6850 مترمربع وسعت دارد و روزانه 50 رأس گاو و 500 رأس گوسفند در مجموعه ذبح می‌كند.

كارگاه بسته‌بندی هم 13800 مترمربع را به خود اختصاص داده است. نكته قابل توجه درباره این مجموعه زمین 5000 مترمربعی است كه در آن سالانه 1200 تن خشكبار بسته‌بندی می‌شود. فروشگاه‌های زنجیره‌ای رفاه و شهروند، شهرداری تهران و كارخانه‌های ایران‌خودرو و سایپا بزرگترین مشتریان شركت تولید گوشت، سرمایه‌گذاری ری به شمار می‌آیند. در كنار این مجموعه 800 هكتار باغ هم به مجموعه «روزان» اختصاص یافته تا 200 رأس گاو شیرده بخش صنایع لبنی سرمایه‌گذاری ری را سامان دهند. برنامه‌های آتی شركت نشان می‌دهد این رقم طی سال‌های آینده به 6 هزار رأس ارتقا می‌یابد. یكی از مدیران سابق اتاق بازرگانی نقل می‌كند «فواد ری» در دورهای خاص حتی قصد تأسیس بانك خصوصی در لندن را هم داشته است. این موضوع از سوی مدیران شركت تأیید نشده است. برخی منابع هم خبر می‌دهند. فواد ری حتی پروژه‌های ساختمانی در آفریقایی جنوبی را با همكاری شركت «ككتان» در دست اجرا داشته است. لیست دارایی‌های سرمایه‌گذاری ری طی سال‌های گذشته مدام افزایش می‌یافته است. سال قبل این شركت تنها یك ساختمان هشت طبقه به مساحت 3633 متر در میدان آرژانتین تهران را به قیمت پایه 150 میلیارد ریال به مزایده گذاشت.

همین جریان سبب شد تا باز هم نگاه بسیاری از فعالان رسانه‌ای به سمت ساكنان ساختمان خیابان جردن منحرف شود. مدیران شركت همگی ترجیح می‌دهند بیشترین فاصله را با رسانه‌های گروهی و اخبار داشته باشند. ساكنان شهرری تهران هم چندان اطلاعی از سوابق و فعالیت‌های مدیرانی كه نام شركت‌شان را از جغرافیایی زندگی آنان انتخاب كرده‌اند، ندارند ولی همان اهالی شهرری هر روز می‌توانند دستاوردهای موثر و موفق مدیران خود را بر صفحه تلویزیون تماشا كنند .
شركت سرمایه‌گذاری ری تنها به نفت، برق، بیمه، لبنیات، تولید گوشت و واردات علاقه ندارد. یكی دیگر از شركت‌های وابسته به سرمایه‌گذاری ری طی سال‌های گذشته تهیه‌كننده و مجری برنامه «به خانه برمی‌گردیم» شبكه پنجم سیما بوده است. شبكه‌ای كه اهالی شهرری هم می‌توانند به تماشای آن بنشینند. فواد ری بدین‌ترتیب در اندیشه اهل ری نیز بوده است.

برخی دارایی‌ها:
انحصار تولید 185 هزار دستگاه سی.ان.جی برای ایران‌خودرو
مالك شركت نفت و گاز پارس
واردكننده خودرو بی.ام.و
مالك 800 هكتار باغ
مالك 2 هزار مترمربع گلخانه
مالك 22 شركت تجاری و صنعتی
مالك بزرگترین شركت تولیدكننده و صادركننده گوشت ایران
مؤسس اولین مزرعه شترمرغ در ایران
مالك بزرگترین كارخانه لبنی تهران با 2 هزار رأس گاو شیرده
تهیه‌كننده برنامه تلویزیونی «به خانه برمیگردیم»
مالك معدن و كارخانه مس به ارزش 12500000000 ریال
مجری پروژه ساختمان‌سازی در آفریقایی

منبع:مجله شهروند امروز






نظرات:



متن امنیتی

گزارش تخلف
بعدی